ชื่อพฤกษศาสตร์: Ficus benghalensis
ชื่อวงศ์: MORACEAE
ไม้ต้น สูง ๑๐-๓๐ เมตร มีรากอากาศ ทุกส่วนมีน้ำยางสีขาว มีหูใบแหลมหุ้มยอดอ่อน ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่กว้าง ๖-๘ ซม. ยาว ๑๐-๑๘ ซม. ขอบใบเรียบ แผ่นใบหนา ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน สีด่างเหลือง ดอกออกเป็นช่อไม่มีก้านดอก ดอกย่อยเจริญบนฐานรองดอกที่ขยายเป็นกระเปาะ หุ้มดอกเพศผู้และเพศเมียขนาดเล็กไว้ภายใน แบบผลมะเดื่อ ขนาด ๑-๒ ซม. เมื่อสุกเป็นสีส้มเหลิอง ผลย่อยภายในมีขนาดเล็กมีเนื้อบาง ๆ และมีเมล็ด ๑ เมล็ด
นิโครธด่างไม่พบขึ้นอยู่ในธรรมชาติ ที่มาอาจเกิดจากการกลายพันธุ์เองหรือเป็นพันธุ์ไม้ลูกผสม ที่มนุษย์นำมาขยายพันธุ์ต่อเพื่อการค้า นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ เชื่อว่าเป็นไม้มงคลและใบให้สีเหลืองทองสวยงาม
