วิมานบนเอราวัณ

รูป ทิพย์

กับสภาวะการณ์ปัจจุบันที่ไม่อาจปฏิเสธ วัฒนธรรมสมัยใหม่ สงคราม ภัยพิบัติ นำมาซึ่งอารมณ์ผันผวน อลหม่าน เลวร้าย ทรราช หายนะ จะกร็จจะกราจ หม่นเศร้า ค่านิยมที่เราต่างจึงไล่ไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่ได้เป็นเป้าหมายชีวิต ส่งผลกระทบทีละน้อย ทีละน้อย ทีละน้อย...พร้อมกับสร้างความคุ้นชินโดยไม่รู้ตัว สภาพจิตใจเสียสมดุล การรับรู้ผันแปร สมาธิสั้น ความอดทนลดต่ำ อารมณ์แบบปกติบางอย่างได้ถูกละลย เพิกเฉยเปลี่ยนไป

การโอบกอด ประคับประคอง เยียวยา เป็นเรื่องที่ต้องหันกลับมามอง ให้ความสำคัญ

มองหาคุณค่าและความรู้สึกในตัวตน อยู่กับคนที่เรารัก สร้างสรรค์ในสิ่งที่ชอบ สิ่งที่ถนัด

ร่วมเดินทางไปกับความรัก สงบ สัมผัส เพื่อรับรู้ อิ่มเอิบ เบิกบาน อย่างมีเมตตา อดทน

เห็นอกเห็นใจ ไม่ก่ออันตราย หากให้ซึ่งความหมายบางสิงบางอย่างแก่โลก

สถิต นิ่ง

ดินแดนอุดมคติได้ก่อร่างสร้างขึ้นอย่างสง่างาม ปีติ สงบ"สุข คือสวรรค์ของใครหลายคน

รูปทรงอันบางเบา สร้างรูปด้วยกระบวนการถัก ทอ ขด ขมวด จากเส้นใยโลหะ ประกอบ

เส้นสายด้วยความละเอียดอ่อน เรียงร้อย ประณีต บรรจง ในขณะเดียวกัน ยังสลับซับซ้อน อ่อนไหว คลุมเครือ เปราะบาง ด้วยรูปทรงและเรื่องราว ตามอย่างเค้าโครงแบบประเพณีของดินแดนอันเป็นทิพย์จากวรรณกรรม ความเชื่อ แดนที่พึ่งปรารถนา ชวนตั้งคำถามถึงการมีอยู่ 

รูปวัตถุต่าง ๆ สอดแทรกปรัชญาและคติคำสอนในพระพุทธศาสนา ว่าด้วยการจดจ่อ ก่อสมาธิ ชั่วขณะ ปัจจุบัน ขณะพิจารณา

เราไม่สามารถเลือกดำรงอยู่ในขั้วเดียวได้ ทุก ๆ สิ่งลัวนคู่ขนานกัน สภาวะสองสภาวะ

มักเกิดขึ้นเป็นคู่ เกิดขึ้น ดับลง ร้อน เย็น แปรเปลี่ยนไปทุกขณะ สิ่งที่ควรทำ คือ การยืนอยู่บนสองสิ่งนี้ ยืนอยู่ในความเปลี่ยนแปลง อย่างสมดุล